9 typów metek odzieżowych

15 stycznia 2016

Tagbranding, kreatywność, marketing, metki, SG

Katalog metek odzieżowych oferowanych przez producentów jest bardzo szeroki, a każde z rozwiązań ma swoje specyficzne zastosowania. Możesz wybierać pomiędzy etykietami wykonanymi z atłasu, satyny lub tafty, a także decydować o sposobie znakowania technikami tkackimi (żakardowymi) lub druku sublimacyjnym.
Najciekawsze z kreatywnego punktu widzenia, są jednak oferowane formy konfekcjonowania – czyli praktykowane sposoby cięcia z rolki, podwijania i składania metek – i temu zagadnieniu poświęcony jest niniejszy tekst.

Przedstawiam dziewięć najpopularniejszych typów metek odzieżowych.

W nazewnictwie posłużyłem się amerykańską nomenklaturą, ponieważ wydaje mi się najbardziej logiczna i przejrzysta. Polscy producenci w swoich ofertach na ogół częściowo spolszczają nazwy, a ponieważ każdy z nich robi to po swojemu, to na pierwszy rzut oka może się wydawać, że nie ma tu żadnej normalizacji. A przecież jest!

Center fold

Center fold Metka składana i zaprasowana przez środek (w połowie długości lub szerokości). Wszywana jest w środek szwu ubrania — tak, że cięte krawędzie pozostają niewidoczne. W ten sposób tworzy solidnie zamocowaną, dwustronną „chorągiewkę”. Metka na ogół znajduje zastosowanie po wewnętrznej stronie odzieży codziennej i sportowej np. na karku koszulek. W takim wypadku pełni nie tylko rolę brandingową, ale również informacyjną (mieści informacje o rozmiarze, pochodzeniu, praniu itp). Ten sam typ etykiety, ale mniejszy i na ogół złożony w połowie szerokości, jest również często wszywany po zewnętrznej stronie produktów tekstylnych w widocznych miejscach, w celu wyeksponowania marki (przykład: kultowa „Levis Red Label”)

Loop fold

Różnica pomiędzy etykietą Loop fold a opisaną powyżej Center fold polega wyłącznie na tym, że Loop fold nie jest zaprasowywana po złożeniu – tworzy zatem luźną pętelkę, która może posłużyć np. za wieszak.

Manhattan fold

Ta metka od dwóch powyższych różni się tym, że nie jest złożona przez środek. Jej dłuższy koniec jest zagięty do środka i całość w ten sposób zaprasowana. To zagięcie brzegu, tworzy po jednej stronie grubszą, ładnie wykończoną krawędź. Dzięki temu metka znajduje zastosowanie przy zewnętrznym znakowaniu krawędzi ubrań np. rękawów, mankietów lub kieszeni. Czyli tych miejsc gdzie widać tylko jedną stronę wszywki. (btw. ciekawa nazwa, czy ktoś zna jej pochodzenie?)

Book cover fold

Metka, której kształt przypomina obwolutę książki – stąd jej nazwa. Jest podobna w formie i zastosowaniu do rozwiązania Manhattan, z tą tylko różnicą, że posiada wykańczające zagięcia po obu końcach. Dzięki temu etykieta nadaje się do znakowania produktów w miejscach, w których obie jej strony są widoczne – np. brzeg kaptura lub krawędź szalika.

End fold

Etykieta podwinięta na obu ciętych końcach i wszywana w odzież dwoma ściegami w miejscu podwinięcia. Przyszywana jest bezpośrednio do płaszczyzny materiału (a nie w szew), w ten sposób, że po drugiej stronie ubrania widać przeszycia. Zwykle stosowana jest w bardziej eleganckiej odzieży po wewnętrznej, niewidocznej stronie. Zaletą jest możliwość jej wszycia w już gotowy produkt.

Mitre fold

Mitre fold to najczęściej dość wąska i podłużna wszywka, której końce są zagięte i zaprasowane skośnie pod kątem 45^o, tworząc formę wieszaka.
Najbardziej popularne wykorzystanie tego rodzaju metki to tekstylia łazienkowe i kuchenne takie jak ręczniki i ściereczki, ale mitre znajduje również zastosowanie w branży odzieżowej np. przy kurtkach i bluzach, w których jest wszywana w okolicach kołnierza, jako wieszak.

Book fold

Można powiedzieć, że to „odwrócenie” metki center fold. Book fold jest także etykietą składaną (niekoniecznie przez środek), ale wszycie w szew znajduje się w od strony złożenia, a luźne warstwy wstążki tworzą coś na kształt stron książeczki. To rozwiązanie nie jest stosowane w metkach żakardowych ze względu na to, że byłaby widoczna „lewa” strona etykiety (metki żakardowe mają ładny haft tylko po jednej stronie). Niektórzy producenci wszywają po kilka takich metek jedna na drugą, co sprawia wrażenie noszenia za pazuchą całej encyklopedii z instrukcją prania w kilkunastu językach.

Leaflet fold

Wiesz jak wygląda ulotka składana na trzy? Tym mniej więcej jest Leaflet fold. Wstążka etykiety jest złożona na trzy równe części – w rodzaj harmonijki – i jednostronnie wszyta w szew odzieży. W przypadku etykiet żakardowych będziemy mieli do zagospodarowania trzy strony naszego „folderu” – pierwszą, trzecią i czwartą, zaś strona druga pozostanie nieładną „lewą” stroną haftu.

No fold / Hot cut

Czyli po prostu etykiety nieskładane. Zazwyczaj są to dość duże prostokąty, (ale też inne, dowolne kształty) taśmy atłasowej, która są naszywane bezpośrednio na tkaninę odzieżową po obwodzie. Ponieważ ścieg szycia widać po drugiej stronie tkaniny, często stosuje się je w odzieży z podszewkami — takiej jak marynarki, kurtki czy płaszcze. Wycinanie do prostokąta wykonuje się techniką Hot Cut (cięcie na gorąco), natomiast pozostałe, nawet dość skomplikowane kształty wycina się techniką laserową.

Jak wyjść poza standard?

Jeśli w myśl zasady wyróżnij się albo zgiń uważacie, że standardowe metki nie wchodzą w grę i oczekujecie rozwiązań „out of the box”, to rozważcie moje propozycje na to, jak wykorzystując katalog standardowych etykiet osiągnąć unikatowy branding: Wyróżnij się kreacją (wiem, że to truizm, ale przecież nie mogłem tego pominąć) Wybierz nieszablonowe miejsce na naszycie znakowania Wybierz inne proporcje dla swojej metki: długi i cienki paseczek, a może kwadrat? Zastosuj inny materiał: skóra, len, filc, juta, aksamit, futro a nawet pvc czy metal Zastosuj inną formę mocowania: nity, zszywki, napy, szycie dratwą Połącz ze sobą różne typy np. na etykietę no fold naszyj end fold lub częściowo przykryj ją center foldem Jednak nie stosuj wszystkiego na raz, bo co za dużo to nie zdrowo. Staraj się za to być konsekwentny i raz przyjętą formę znakowania stosuj na wszystkich produktach.